หากจะพูดถึงเมืองนักรบในสมัยกรีกโรมันที่มีความสามารถล้นเหลือชนิดที่ว่าบ้าบู้ขั้นสุด หนึ่งในนั้นที่นึกถึงขึ้นมาทันทีเลยก็คือชาวสปาตัน แต่ถึงจะมีความสามารถด้านการรบมากเพียงใดก็ใช่ว่าจะไม่มีจุดบกพร่องอันนำมาสู่จุดจบของเมืองนักรบที่ใครๆ ต่างก็เกรงกลัว ชักเริ่มสงสัยกันขึ้นมาแล้วล่ะสิ ว่าทำไมเมืองที่มีนักรบเข้มแข็ง ฝีมือล้นเหลือจึงได้จบลงเหลือไว้เพียงตำนานไปได้ มันเกิดขึ้นจากสาเหตุอะไรกันแน่ ถ้าอยากรู้ไปค้นหาคำตอบพร้อมๆ กับเราเลย
นักรบสปาตัน ชนเผ่าผู้แข็งแกร่งจากรัฐสปาตา
นักรบชาวสปาตันได้อาศัยอยู่ภายในรัฐสปาตา ยุคกรีกโรมัน เป็นชนเผ่ากลุ่มหนึ่งที่รวมตัวกัน แต่ถึงกระนั้นผู้ที่อาศัยอยู่ในรัฐนี้ก็ไม่ได้มีแนวคิดและการใช้ชีวิตี่เหมือนกันเท่าไรนัก ซึ่งเมืองนี้จะมีผู้ปกครองหรือที่เรียกว่ากษัตริย์อยู่ 2 คน ทำหน้าที่แตกต่างกันออกไป กล่าวคือ ผู้ปกครองคนแรกจะคอยดูแลเมือง ดูแลราษฎรแน่นอนว่าประทับอยู่ภายในพระราชวังเป็นส่วนใหญ่ กับอีกผู้ปกครองจะทำหน้าที่ออกรบ ต่อสู้กับเมืองต่างๆ ที่มารุกราน ซึ่งการรบสำหรับชาวสปาตันเรียกได้ว่าเป็นสิ่งที่ทำออกมาที่เริ่ดมาก ด้วยเหตุผลที่ผู้คนใช้เวลาซ้อมรบ ซ้อมอาวุธ จนถูกขนานนามให้ว่านักรบสปาตัน 1 คน เทียบเท่านักรบของเมืองอื่นๆ หลายคนเลยทีเดียว นักรบของสปาตันจะรับมาเพียงเด็กชายเท่านั้น ตั้งแต่อายุ 7 ปี มาร่ำเรียนกระบวนการสู้รบ ใช้อาวุธ ซึ่งถือว่าเป็นการฝึกที่ค่อนข้างโหดเหี้ยมไม่น้อย แต่นั่นก็ทำให้ได้นักรบมากฝีมือ แข็งแกร่งมาเป็นแนวหน้าสู้รบได้ และหากเด็กชายคนใดร่างกายไม่สมบูรณ์ พิการก็จะถูกกำจักทิ้งทันที และเมื่อเด็กๆ มีอายุครบ 20 ปี ก็จะถูกส่งไปเป็นทหารทำหน้าที่ออกรบเต็มตัว ขณะที่เด็กหญิงจะมีหน้าที่คอยดูแลเหล่าทาสรับใช้ มีการฝึกให้ทำฟาร์ม ส่วนทาสรับใช้เองก็จะคอยหุงข้าว หาอาหาร แทนนักรบ เหตุที่รบสปาตันถึงมุ่งมั่นแต่การฝึกซ้อมรบก็เพราะเมืองนี้มีผู้คนล้นเมือง จนขาดแคลนอาหาร จึงต้องออกรบต่อสู้เมืองอื่นๆ เพื่อนำเสบียงอาหารกลับมา รวมถึงนำตัวคนที่ร่างกายกำยำมาทำการเกษตรให้เมืองมีผลผลิตเยอะๆ ช่วยคนในเมืองได้มีอาหารกิน
สาเหตุที่สปาตันต้องจบลง
อย่างที่บอกว่าสปาตันจะหมั่นออกรบเพื่อเอาเสบียงอาหารและผู้คนจากเมืองอื่นๆ ที่แพ้พ่ายกลับมายังเมืองเพื่อทำเกษตร แม้จะดูเป็นเรื่องที่ดี แต่นั่นคือดาบ 2 คม เพราะนานวันเข้าสปาตันได้ออกรบ ขยายอาณาเขต มีพลเมืองที่เรียกว่าประชากรทาสเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ใครจะยอมก้มหัวให้อยู่ได้ล่ะ พูดง่ายๆ ว่าเกิดกบฏที่เป็นประชากรทาสที่มาจากการไปนำตัวมานั่นแหละ เกิดการต่อสู้กันเอง ไม่สามารถมีมาตรการปกครองคนในเมืองได้ ส่งผลให้ผู้ปกครองคนที่ 2 ไม่กล้านำทหารออกไปรบนอกเมืองเหมือนก่อน เพราะเกรงว่าจะกลับมาห้ามปรามคนในเมืองตัวเองไม่ทัน กระทั้งชาวเอเธนส์ขนานนามอีกครั้งว่าเป็นเมืองที่มีดีด้านรบขั้นสุด แต่การปกครองก็ย่ำแย่ขั้นสุดเช่นกัน แน่นอนว่าพอเกิดกบฏบ่อยครั้ง เยอะมากขึ้นเรื่อยๆ ทะเลาะกันเองจนในที่สุดก็ไม่สามารถควบคุมประชากรตนเองจนสปาตันต้องมาถึงจุดจบในที่สุด แม้นักรบสปาตันจะถึงจุดจบเหลือเพียงตำนานให้เล่าขาน แต่สิ่งที่ได้เรียนรู้ก็คือความพยายาม มุมานะคอยฝึกฝนซ้อมรบจนในที่สุดก็ทำออกได้ดี มีแต่คนเกรงกลัว เชื่อแล้วสินะว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ใครที่กำลังพยายามทำอะไรอยู่ก็ขอให้นำนักรบสปาตันมาเป็นแรงบันดาลใจจนฟันฝ่าได้สำเร็จนะ